Canla Gövde Yaşdaşdır

DOKUZUNCU BÖLÜM

Canla Gövde Yaşdaşdır

Seziyoruz gövdeyle tinin ne denli birlik
İçinde olduğunu, süredeş olarak kocaldığını.
Çocuklar gibi sendeler, erir, incelir gövde,
Budur uygun gelen tinin düşüncesine. Sonra
Erkeklerin yaşları varır olgunluğa güçlü
Yetileriyle, gelişir usla anlayış gücü, çoğaltır
Tinin etkinliklerini. Sonradan titretir gövdeyi
Bir vuruş, yaşam yetileri içinde sinirlerin,
Azalınca gövdenin gücü bulanır düşünce. Sendeler
Tin, yitim görür ne varsa, eksilir, azalır
Bir kez daha. Çözülür can da yapısı gereği,
Duman gibi, yükselir havanın katlarına, onun
Gövdeyle doğar, büyür görünmesi, gösterdiğim gibi,
Yaşlanma yüzünden eriyip dağılması.

Acılar

Bir de sezdiğimiz olur gövdede, çekilmez acılar,
Katlanılmaz ağrılar, düşer tine bir korku,
Bir acı, kemirici bir sıkıntı, ölüm yazgısıyla,
Çılgınlıklar geçirir gövdenin acılarından tin,
Dağılır bilinç, başlar delice konuşmalar,
Yavaş yavaş tinde bozulma, bunama, derin,
Tükenmez uyku, karışır baş, çekilir gözler,
Ne ses duyar, ne de yakınlarını tanır, seçer,
Çevresini saranları, onu yeniden yaşatmak için
Uğraşanları, yüzünden, yanaklarından yaş dökenleri.
Söylemek gerekir artık tinin bulaşıcı hastalık
Taşıyan nesnelerin özüne girmesiyle dağılacağını,
Acı bir ölümün doğurucusudur bunların ikisi de,
Hastalık gibi, öğretmiş bunu bize yıllar yılı,
Birçokların ölümü. "Görülür tinin de sayrılaşan
Gövdede sağlığa kavuştuğu, hardal yakısıyla
Kendine geldiği," gövdenin düzelmesiyle.

Şarabın Etkisi

Neden etkiler kişiyi şarap, acı duyar,
Yayılır içinde bir sıcaklık damar damar,
Yakıcı, acı, ağırlaşır el, ayak, bacaklar titrer
Sarsılır, dil tutulur, pepeler, baş dumanlanır,
Gözler kararır, süzülür, başlar gürültü patırtı,
Hıçkırık tutar, dövüşme ilerler. Neden benzer
Durumda görülür bu sonuçlar, neden olabilir
Bütün bunlar, ağır değilse şarabın etkisi,
Yanılma, gövdede, tinde gizliyse? Bilinç bozucu,
Karıştırıcı durumların yükselmesi, etkilerinin
Artması sonunda gider ölüme. Kalmaz gelecek
İçin bir yaşama gücü kimsede.

Saraya Yakalanma

Birden, yıldırım çarpmış gibi düşer kişi,
Tutulunca sayrılığa, gözümüzün önünde
Yığılır yere, köpük dolar ağzı, inler,
İnler derinden, titrer elleri, ayakları, geçer
Kendinden, gerilir kaslar, solur kıvranmış
Gibi acıdan rasgele, çarpar elini, ayağını
Yoruluncaya değin, darmadağın olmuş sayrılığın
Basıncından gövdenin tümünde, elde, ayakta can,
Irgamış yerinden bu karmaşada kasırgaların
Kudurup yükseldiği tuzlu denizde köpüren,
Azan dalgalar gibi. İniltiler çıkar göğüsten,
Ağrılara tutulunca el, ayak, yayılır çevreye
Sıkışan, dışarı dökülen, ağızdan çıkan ses
Öğeleri, oldukları yerde, açılan yoldan. Gider
Bilinç, karışır tinin de, canın da gücü, birbirinden
Uzaklaşır, bu sayrılık yüzünden, anlattığım gibi
Biçimsiz bir nesne olur. Bağlayıcı özsularla
Giderilir sayrılığın nedeni. Alınır bunlarla
Gövdenin ıslaklığı, düzelir durum, kalkar hasta
Bir sarsıntı geçirmiş gibi, can bulur yeniden.
Nedendir, bir sarsıntı olunca gövdede, canın
Acı duyması, sızlanması, didiklenmesi,
Nedendir gövdesiz başıboş havalarda, azgın
Yeller içinde, güçlük çekerek yaşayabilmesi?

Canla Gövdenin Sağlığını Koruma

Anlıyoruz artık tinin öz niteliğini, yapısını,
Hekimlikle sağlık kazandığını, gövde gibi,
Budur kanıtı, ölümlü olmasının, özünün.
Kim tini değiştirmeyi denemiş, uğraşmış, ya da
Bir nesneyi başkalaştırmak istemişse, çalışmışsa,
Ya bölümü bütüne eklemek, ya yerinden aktarmak,
Ya da bütünden, az çok, bir bölümcük koparmak
İstemiştir. Ölümsüz bir nesne değişmez, eklenmez,
Tek bölümünün, ya da en ufak bir bölümünün
Değişmesi, küçük öbeklere ayrılması, atılması
Olanaksızdır. Durmadan değişen, başkalaşan
Bir nesnenin yokluğa döner, önceki durumu da.
Can yitim görür söylendiğince, bozulur sağlığı,
Kurtarılır hekimlikle ölümlü varlığı, iyileşir.
Böylece yanlış bir düzene karşın, bir gerçek
Çıkıyor ortaya, apaçık, ondan kurtuluş yok,
Çürütüyor bu yanlış tutumu ikilem.

Ölüm Adım Adım Gelir

Sık sık görüyoruz, artık, bir kimsenin ne denli
Yavaştan göçtüğünü, yaşam duyusunun elden,
Ayaktan ağır ağır çekildiğini. Soluyor ilkin
Ayaklarda tırnaklar, parmaklar, çıkıyor can
Gösteriyor ölüm izlerini, daha sonra gövdenin
Öteki örgenlerinde. Katılıyor buna tinin de özü,
Bağımsız kalamıyor bir kez bile, ölümlüdür
Tin de, bir süre düşünsen bile, kendiliğinden
İçerde toparlanmanın, öğelerini belli bir yere
Derlemenin, bütün örgenlere duyarlık vermenin
Canın elinden gelen bir iş olduğunu,
Can öğelerinin yığınlaştığı bu birleşme
Yerinin, en büyük duyarlık kaynağı sayıldığını,
Yanlıştır, yoktur böyle bilinen, açık bir yer,
Can dağılır, göçer tüm bunlara karşın,
Söner bir bir ışıkları, saplanırsın
Yanlış bir düşünceye, adım adım giderken
Ölenler, toparlanacağını sanırsan gövdede canın.
Söylemelisin, artık, ölümlü olduğunu canın da.
Doğaldır canın dağılıp havaya karışması,
Duyusuz kalması, gözden uzaklaşması.
Gövdenin bütününde, adım adım, gider duyu gücü,
Kalır geride damla damla dağılmış can, ölmüş.

Canla Gövde Ayrı Varlıklar Değil

Bir bölümdür kişide tin, belli yerinde kalır
Gözler, kulaklar gibi, öteki duyuları, yaşamı
Yönetmek için. Bu yüzdendir elin, burnun, gözün
Düzenlenmesi, bizden ayrı bir duyarlık, bir varlık
Taşımaması, yoksa dağılır gider, çürür, bozulurdu.
Bundandır tinin gövdesiz, kişiden ayrı, bağımsız
Bir varlık olmadığı, bundandır tinin kabı denmesi
Gövdeye, sıkı bağ var aralarında ikisinin,
Ayrılamaz gövdeden tin, bundandır gövdeye tinin
Kabı dendiği, tin dirim gücü sağlar gövdeye,
Birliktir ikisi de, budur yaşamın tadı onlarda.
Ne tin gövdesiz yönetebilir dirimi, ne cansız
Gövde kalır uzun süre, kullanabilir duyuları.
Böyledir göz için de durum, yoksa onun da
Sökülür kökü, çözülür gövdeden, göremez
Gövdesiz iş can, tin tek başına,
Gerçekte görüldüğü gibi, sımsıkı bağlıdır bunlar
Birbirine gövdede etle, damarlarla, iliklerle,
Kemiklerle. Çok kısadır öğeleri arasında uzaklık,
Geniş bir alana sıçrayamazlar, sınırlıdır çevresi
Duyularının, uçarlar ölümün kucağına havalara
Ayrılınca gövdeden, devinemezler bile, kesilmiş
Aralarındaki bağ. Yoksa, hava kendince gövde,
Ya da yalnız yaşayan bir varlık olur, can
Taşıyabilir, devinim alanı çevreler, sinirlerde,
Gövdede olduğu gibi kımıldanır kendince.
Bir daha söylüyorum, inanmalısın bana:
Soyunmuş gövde tüm örtüsünden, tüketmişse
Yaşam soluğunu gerekir tin duyarlığının da
Yokolması, canla gitmesi, ikisinde de yaşam
Kuralı olan dirim bağının çözülmesi.

Canla Gövdenin Ayrılması

Dayanmaz canın ayrılığına gövde, katlanamaz
Ölümün iğrenç kokuları içinde çürümesine,
Neden kuşkulanırsın, canın içimizin en derin
Yerinden fışkırmasından, duman gibi uçmasından,
Gövdenin dağılmasından, yıkılmasından, değişmesinden,
Yapının temelleri oynayınca gövdenin gözeneklerinden
Uçup gtimesinden? Anlarsın artık can yapısının
Gövdenin tüm örgenlerinde yıkıldığını, bölündüğünü,
Çıkmadan, boşlukta başı boş kalmadan önce.
Eskidir canın dirim korkularıyla çevrildiği,
Görünür açıkça bu durum: Sarsıntılıdır can,
Sık sık çalkanır; çözülür gövdeden, dalgalanır,
Dalacak uykuya kişiler, ölüm başuçlarında, eriyecek
Kansız gövdelerde, tutmayacak el, ayak, böyledir
Süreç, bilindiği üzere, yıkılır biri, karışır
Bilinç, uğraşır kimileri yaşam bağını elinde
Tutmak için, kopmadan sürdürmeye, sonunda
Yıkılır tin gibi can da, uğrar yıkıma
Böyle, titreten, tümüyle çalkanır gövde gibi,
Yalpalanır, böyle çözülür ancak, döner yokluğa.
Artık nasıl kuşkulanırsın can gövdeden uçsun da
Bağımsız, başına buyruk, yardımsız, sonsuz
Bir yaşamı sürdürsün, olmaz bu, bir gün bile
Koruyabilir mi kendini? Görünüyor ölüm içinde
Kimse koruyamaz kendi duyarlığını, can
Tümden ayrılınca gövdeden, ya da boğazdan
Yükselip gırtlağa geldiğinde. Çıkar can
Yıkılır gider besbelli yerine, boşluğa
Anlaşıldığı gibi duyulardan açıkça.
Yiter tüm nesneler kendi alanında, ölümsüz
Olsaydı can yakınmazdı ayrılıktan ölünce,
Sevinirdi, yılan gibi gömlek değiştirdiğine.

Tin Göğüstedir

Neden anlıkla tin, ne başta çıkar ortaya,
Ne ellerde, ne ayaklarda, neden belli bir durağı,
Sınırlı bir alanı vardır gövdesel bütünde
Verilmemişse tüm örgenlere, bütün yaratıkların
Sürüp gidebildiği yerde doğması için belirli
Bir yer, tek tek örgenlerde düzenin bozulmasını
Önleyen, oynaklarda doğuşunu sağlayan, türlü
Türlü bölümlenme? Bu yöntemle gelir biri
Ötekinin ardından, yoksa ne ateş doğar sudan,
Ne de buz oluşur ateşten.

Beş Duyu Gövdesiz Olmaz

Gerçekten ölümsüz olsaydı canın yapısı
Duyabilir durumda gövdemizde düzenlense
Verilmesi gerekirdi beş duyunun ona da
Sanıldığı gibi: Elimizden gelmez başka türlü
Düşünmek, canların nasıl Acheron'a dönmesinin
Gerektiğini. Bundandır ressamların, eski ozanların
Ölü canlarını anlatarak böylesi duygularla
İçimizi doldurması. Ne göz, ne burun, ne el
Düzenlenebilir, kendince canı doğurmak için,
Ne dil, ne kulaklar. Canlar varolamaz
Kendiliğinden, duyarlık gösteremez, sezeriz
Bütün gün çevreden dirim uyarılarının geldiğini
Gövdemize, görürüz onun da canlı olduğunu,
Birden bir ağır vuruş gelirse orta yerine
Ayrılır gövdenin bölümlerine, yayılır, dağılır
Canın gücü gövdeyle, uzak kalır birbirinden,
Gerçekten. Böyle olur ayrılabilen, bölünebilen
Kesimler, bunun dışında kalır, sonsuz yapılı.
Bunlar, tırpanlı savaş arabasını andırırlar,
Saçar, fışkıran, buğulu kanlar, biçer, ayırır
Birden elleri, ayakları, örgenleri gövdeden,
Görülür oynak yerlerinden kopan parçalar
Düşerken, yerde sıçraşır, dağılır kişide bilinç,
Duymaz olur acıdan, gelmiş birden yıkım, içinden
Bu savaş çılgınlığının, gitmiş tümden can da.
Bayılır göğüs göğüse savaşa, kanlar içinde
Yüzmeye bu araba, duymaz bile tekerleklerin,
Biçen tırpanların, sol yanını kesip attığını,
Kalkanı da, kesileni de atların önüne fırlattığını.
Duvara tırmanan biri duymaz sağ yanının gittiğini,
Çırpınır, fırlar birden, kopmuş bir bacak öteden,
Yanında bir ayak, can verirken parmak uçlarında,
Sıcacık, dipdiri bir gövdeden, ayrılmış baş da
Gösterir bir kumsalda canlı bakışlarını açık
Gözlerin, son canlı kalıntıları çıkıncaya değin.
Dayanırsa yüreğin, baksana, dilini oynatarak yaklaşan
Yılana, dikilmiş korkutan kuyruğuyla, sürünen,
Bir kılıç vuruşuyla canı gibi gövdesi de
Bölünen. Görmez misin tüm bölümlerinin
Yeni açılmış yaralarla doğranmasını, bir bir
Yuvarlanmasını, irinli kanın yere akmasını,
Ağzıyla kendi kuyruğunu yakalamak için
Kıvranmasını, dişlerini sıkarak doğranmanın
Dağlayan acısını gidermeye çalışmasını?
Her bölümde bir can mı var diyelim şimdi?
Öyle olsa pek çok can taşıması gerekirdi
Bir yaratığın, dağılır gövdeyle gündeş
Olan can, bundandır ikisinin ölümlü oluşu,
Canın gövde gibi dağılması, bölünmesi.

Canın Önvarlığı Var mı?

Ölümsüz bir yapısı varsa canın, doğumla
Bulmuşsa yaratığın gövdesine giriş yolunu,
Neden bilemeyiz ilk yaşamı, neden kalmamış
Bizde önceden olup bitenlerden bir iz?
Değiştiğine göre can gücü bütün, önceden
Geçen olayları bilmezcesine, kendince,
Bundan çok değildir ölümün getirdiği değişme,
Bana kalırsa. Söylemen gerek şimdi: Önceden
Bir can varmış, göçmüş, şimdiki yeniden yaratılmış
Yine gövde bütünlenince, bilindiği gibi doğumla
Girmişse canın dirim gücü varlığımıza, birden
Başlardık yaşamaya, ne can, ne gövde, ne örgenler
Beslenebilirdi, ortaklaşa kandan, kurtaramazdı
Kendini can, kafeste yalnız yaşamaktan,
Dolmuş olması gerekirdi gövdenin de duyarlıkla,
Ayrıca, bir daha söyleyelim öyleyse: Bölünemez
Değildir can, doğuştan, özgür de değildir ölümden
Sanıldığı gibi. Bir iş de göremezdi gövdemizde
İçten, dışardan gelmiş olsa can. Durum apaçık,
Ancak karşıtı doğrudur bunun. İçtendir damarlar,
Sinirler, etler, kemikler arasında bağlantı,
Bundandır dişlerin de duyarlığı, diş ağrısı bunu
Kanıtlar, buzlu suyun titretişi, ya da birden
Ekmekten çıkan, çatırdatan sert bir taş.
Canlar içten bağlıdır birbirine, dışarda yaşam
Yoktur onlara, gövdeden çıkamaz, çözülemezler
Sinirlerden, kemiklerden, örgenlerden. Düşünürsen
Dıştan geldiğini canın, örgenlere yayıldığını,
Gerekir onun da gövdeyle göçmesi belli sürede,
Kendiliğinden çözülen, gövdeye giren, çıkar
Gider geldiği gibi, bölünür gövdenin içine
Yarıklara, nasıl eriyip dağılırsa yemek ele,
Kola, örgenlere, bütün oynaklara inceden, bölümcül,
Ondan çıkar gelişirse başka bir varlık, öyle
Olur girince gövdeye canla tin, tümden
Çözülürler, ayrılırlar akıntılara, su akan
Yarıklarda olduğu gibi, geçer tüm örgenlere.
Bölünürler can yapısının kurulduğu öğelere.
Gövdemizin, başında, buyruk olan can da candan
Doğmuş yine, doğumda bölünmüş tüm örgenlere.
Bundan anlaşılır: Ne bireyin doğumunda, ne de
Acıklı ölüm gününde canın özü kalır, kalır mı
Kalmaz mı bir kırıntı ölümden sonra irdeleyenler
Var yine de, bir artık kalsa bile geriye
Ölümsüzdür denemez can, bir azalma başlar
Çıkınca gövdeden, bölünmekten dolayı canda da.
İz bırakmadan mı gitmiş can elden, ayaktan,
Bir kırıntı kalmamış mı, nereden çıkıyor
Öyleyse ölümün kokmuş etlerden kurtçukları
Kusması, nereden geliyor bu kansız, ayaksız
Şişen örgenlere saldırması? Sanırsın
Canların dışardan geldiğini böceklere,
Yavaş yavaş birer gövde kazandığını.
Neden binlerce canın, bir gövdenin
Çürüyüp dağıldığı yerde ortaya çıktığını
İncelemeden, gerekir aşağıdaki soruyu sormak:
Kurtçuk özlerinin ardından mı gelir canlar
Yoksa sonradan mı kurarlar kendi örgenlerini,
Doğal yapılarını, girerler gövdelere?
Kolay değil söylemek neden böyle yaptıklarını,
Bu yorgunluğa girdiklerini, durup dururken,
Olabildiğince gövdesiz dolaşırken orada, burada
Açlıktan, soğuktan, sayrılıklardan uzakken.
Çeker bunların acısını gövde, eksikliğinin,
Yalnıca dokunmasıyla tinde, birçok sancı
Doğuranların. Oturma yeriyse çıkarlarına
Göre canların gövdede bilinmez bunun nedeni de.
Canlar yapmamıştır gövdeyi, örgenleri, yapılmış,
Bitirilmiş gövdelere de girmemişler sızarak,
Ne böyle sımsıkı bağlanırdı birbirine, ne de
Bir dokunuşla oluşurdu dokunma duyusu.

Tinsel Yetilerde Soyaçekim

Nedendir aslan soyunca acı bir gücün,
Tilkide kurnazlığın, geyiklerde ayakları
Kanatlandıran, korkudan kaçışın soyaçekimi?
Böyledir öteki soylarda da durum, nedendir
Birimin başından beri örgenlerde bu soyaçekim?
Kaynaktan gelir bu, öğelerden, bir özgücü olan
Can, doğar, özünce kökten, büyür gövdeyle sürekli,
Ölümsüz olsa can, değişse gövdeler, gerekirdi
Tüm yaratıklarda niteliklerin karışması. Yarışta
Geçerdi geyiği Taberistan köpeği, kaçardı ürkek
Doğan havada yaklaşan güvercinden, us kazanırdı
Hayvanlar, yoksun kalırdı kişiler ustan.
Bir de değiştiği söyleneydi ölümsüz canın,
Gövdenin değiştiği gibi, doğru olmazdı.
Çözülür dönüşen, göçer eş yöntemle. Bölümler
Yer değiştirir, kalmaz belli dizide, gerekir
Örgenlerin de birbirinden ayrılması, gövdeyle
Göçmesi. Söylenirse kişi canının bile, gövdeyle
Süresizce olduğu, sorarım ben de: Nedendir
Pek uslu bir tinin delirmesi, değme çocuğun
Anlayışlı olmaması, nedendir değme tayın
Önceden, güçlü bir yarış atınca, becerikli
Olamayışı? Uygundur doğaya ince yapılı gövdede
İnce yapılı bir tinin yerleşmesi. Gereklidir
Bu durumda canın ölümlü olduğunu doğrulaman.
Çok değişse gövde, can yoksun kalırdı önceki
Birimden, duyudan. Nasıl beslenir, güç kazanırdı
Tin, gövde, nasıl çiçeklenirdi dirimin sevimli
Güzelliği, can yoldaşı olmasalardı baştan beri?
Ya da nasıl isterdi kendiliğinden ayrılmayı
Yaşlanmış örgenlerden? Korkmaz mıydı yetişkin
Bir gövdede, eli kolu bağlı kalmaktan?
Korkmaz mıydı eskimiş bir yapıda, yıkıntıların
Çökmesinden, ölümsüzlükte kaygı yokken?

Canlar Dolaşmaz

Ne gülünçtür canların önceden varolduğunu,
Venüs'ün hayvanları döllendirirken, bir de
Doğumda ortaya çıktığını düşünmek. Gerekir mi
Ölümsüz canların sonsuz sayıda, ölümlü örgenleri
Beklemesi? Aralarında yarışmaya girişmesi?
Kim yapacak, içlerinden, ilk döllemeyi diye?
Yoksa düşünüldüğüne göre önceleyin, gerekirdi
Canlar arasında çatışmaları sürdüren, ilk
Döllemeyi yapma konusunda, uygun bir anlaşma.
Bu yüzden yetişemez gökte ağaç, deniz dibinde
Bulut, yaşayamaz çorak yerde balık, dökülmez
Odundan kan, taşlardan özsu, bellidir yeri
Hepsinin, nesnelerin, gelişmek, varolmak için.
Olamaz can gövdesiz, kurulamaz canın yapısı
Kandan, sinirlerden uzakta. Böyle olsaydı
Çok önceden toplanırdı tinin gücü başta,
Omuzlarda, büsbütün aşağıda, ayaklarda,
Ya da karşıt bir yerde, büyürdü süresiz
Belli bir kapta, kişilerin içinde kalırdı.
Görüyoruz şimdi de bu kuralın gövdemizde geçer
Olduğunu, büyüme, varolma için, bir yerin
Ayrılmış, belirlenmiş bulunduğunu, tin için
Olduğu gibi, can için de düzenlendiğini. Yalanlanır
Kesinlikle onların gövde dışında yaşaması. Dağılınca
Gövde çözülür can da, tin de. Delidir ölümlü
Varlıkta ölümsüz duyu bulunduğunu düşünen,
Ölümlüyle ölümsüzü birleştirerek ortak duyu
Oluşturmayı savunan. Çok çelişik, çatışıktır bu.
Bundan daha tutarsız, aykırı ne düşünülebilir?

Can Sonsuz Değildir

Gereklidir sonsuz olanların çarpmalara direnmesi
Ya gövdesi yüzünden katıdır, ya da sımsıkıdır,
Önler yabancı bir nesnenin girişini, bölümlerinin
Bağlaşımını bozmasını: Gösterdiğimiz gibi önceden,
Özdeğin öğeleri türündendir bunlar, sürdürür
Hepsi tüm sonsuzca kalmayı, sarsılmaz çarpışla,
Böyledir özdeksiz boşluklar da yıkılmaz çarpmayla,
Süreklidir dokunulmaz oluşları, çevrilmiş onlar
İçinde bütün nesnelerin çürüdüğü, suya karıştığı
Havayla. Böyledir sonsuz evren, ne dışında nesnelerin
yokolacağı bir uzay vardır, ne de içlerine değin
İşleyecek, ağır vuruşla dağılacak özler. Sanırsın
İstenecek canın ölümsüz olması, kurtarılması,
Bu yöntemle dirimsel güçlere dayanılarak dirime
Yıkım getiren, görünmeyen bir nesne, ya da önceden
Yıkımını sezdiğimiz, az çok yakına gelmiş, nedense
Geri dönmüş, sıçramış bir nesne vardır. İş yoktur
Bunlarda, canın yapısı için, gövdesel acılar dışında
Can bunlara katılsa da. Buna karşın canı sıkan,
Ezen, acılarla kıvrandıran, titreten, baskın bir
Gelecek korkusu, yürek doğrayan eski suçların
Yayılmasıdır. Buradadır canın öz yıkımları.
Çılgınlık, belleğin bozulması, uykusuzluktan bunalma.