DÜŞÜNCELER
|
|
BÖLÜM-11-
1-kötülüklerin en büyügü iç savaşlardır.
2-neden çogunlugun ardından gidilir? daha mı çok usu var? yok daha güçlüde ondan.neden eski yasalar ve inançlar özlenir? daha mı saglamdırlar? yok onlar biricik olanlardır,bize degişik düşüncede olmak için bir tek kolaylık bile vermezler de ondan.
3-bir yasanın verilen yargıdan daha geniş olması gerekir,o da bütün kişilerin oy birligidir.
4-kralların güçlülügü halkın usu ile deliligi üstüne kuruludur -daha çok deliligi üstüne.
5-halkın güçsüz oluşundan daha güvenli bir nesne yoktur.
6-saglam bir us üstüne kurulan,çok kötü kurulmuş demektir.,sözgelişi bilgeligin deger gömüsünde oldugu gibi.
7-tutkululukla erk bütün insan davranışlarının kaynaklarıdır:tutkululuk istençli davranmayı,erk istenç dışı davranmayı saglar.
8-insan tanrı için yaratılmamışsa mutlulugu tanrıda bulmasının geregi nedir? insan tanrı için yaratılmışsa tanrıya karşı direnmenin anlamı nedir?
9-insan,kendi varlıgının özü olan usuna göre davranamıyor.
10-bir dinden çok uzaklara götürür gibi görünen bütün aykırılıklar,beni hızla gerçegi kavramaya itti.
11-ölümsüz varlık,bir kez varolandır.
12-tanrıyı duyan gönüldür,us degil;inanç tanrıyı gönülde duymadır,us'ta degil.
13-insanın büyüklügü kendi tutkusu içindedir.insan ondan olaganüstü bir düzen çıkarmayı bildi,ondan bir gerçeklik görünümü yaptı.
14-nesnelerin türlü türlü nitelikleri,tinin de türlü türlü egilimleri vardır.
15-kişi yaradılışından dolayı inançlıdır,inançsızdır,utangaçtır,atılgandır...
BÖLÜM-12-
1-insan gençken iyi yargıda bulunamaz,yaşlanınca da öyle....
2-bir konuda yeterncedüşünmeyen,ona yüzeysel bakan kimse,o nesne karşısında şaşırır,yanılgıya düşer.
3-insan dogasında ilerle yoktur,sadece geliş-gidiş vardır.
4-her nesnenin özüne görüne araştırma yapmalı.
5-yanılmanın ana nedeni,duyularla us arasındaki savaştır.
6-ben şaşırtıcak ölçüde başka bir konuyu insanın gözü önüne sermek isterim.
7-sonsuzluga göre bir yokluk,yokluga göre bir bütün(evren),yoklukla bütün arasında bir orta.
8-nesnelerin başlangıcı ve sonu insan için özüne varılamaz bir gizem içinde ele geçmezcesine saklı.
9-yutuldugu sonsuzluk gibi içinden çıktıgı yokluguda görme gücünden yoksundur insan.
10-insan neyi bilirse onunla baglantı kurar.
11-bütün yargımız duygularımıza baglanışımızyüzünden geri götürülüyor.
12-şaşar kalırım çok kez yeryüzünde kimsenin kendi güçsüzlügü karşısında şaşmadıgını görünce.
13-düzensizlik içinde yaşayan kimseler,düzen içinde yaşayanlar için "dogadan ayrılmışlar",derler.
14-tanrının var olduguda,yok olduguda kavranılamaz.
15-ilkeler sezilir,denklemler çözümlenir,ayrı ayrı yollarda olmalarına karşın ikisininde bir kesinligi vardır.
BÖLÜM-13-
1-gerçeklik üstüne bir düşüncemiz yoktur bizim,öyle ki bütün duygularımız kuruntular içindedir.
2-kim bilir,içinde uyanık oldugumuzu sandıgımız yaşamın,öteki yarısının uyandıgımıza inandıgımız uyku türünden bir uyku olmadıgını?
3-gerçekligin apaçık belirtileri olmayaydı,karanlık nede büyük olurdu.
4-kendini begenmişlikle,tutku ile,aşırı istekle,güçsüzlükle,düşkünlükle,haksızlıkla dopdolu oldugunu bilmezse insan çok gözü görmez demektir.gene bunlardan kurtulmayı bilmeyen,aramayan bir insandan ne denli söz etmek gerekir?
5-tin bozuldugu gibi duygu da bozulur.tin de,duygu da davranışlarla biçimlenir: tin de,duygu da davranışlarla bozulur.işte böyle biçimlendirir yada bozar bizi iyi ve kötü davranışlar.
6-hepsinden önemlidir insanın dogruyu seçmeyi bilmesi,tinini biçimlendirmek ve bozmamak için.oysa insan daha önceden,tini biçimlendirmiş ve bozmamışsa bu seçimi iyi yapamaz.işte,bu çerçevenin dışına çıkan mutludur.
7-bütünle uyum saglayan,bir istenci olan üyeler mutluluk içindedir.
8-genelikle insan kendi buldugu nedenlerle,başkasının anlayış gücünden doganlardan,daha iyi inandırılır.
9-yetersiz anlayışa sahip kimseler,dogrulugu kendilerine bir kazanç sagladıgı için benimserler,bir de işlerine yarayacak durumda olmazsa kaldırıp atarlar onu bir kenara.
10-öyle kimseler vardır ki yanlız yalan olsun diye yalan söylerler boyuna.
11-bu çagda grçeklik karanlıga bogulmuş,yalan yayılmış olabildigince,sevmeyince varamaz gerçege insan.
12-içgüdü ile us: iki varlıgın belirtisi.
1-kötülüklerin en büyügü iç savaşlardır.
2-neden çogunlugun ardından gidilir? daha mı çok usu var? yok daha güçlüde ondan.neden eski yasalar ve inançlar özlenir? daha mı saglamdırlar? yok onlar biricik olanlardır,bize degişik düşüncede olmak için bir tek kolaylık bile vermezler de ondan.
3-bir yasanın verilen yargıdan daha geniş olması gerekir,o da bütün kişilerin oy birligidir.
4-kralların güçlülügü halkın usu ile deliligi üstüne kuruludur -daha çok deliligi üstüne.
5-halkın güçsüz oluşundan daha güvenli bir nesne yoktur.
6-saglam bir us üstüne kurulan,çok kötü kurulmuş demektir.,sözgelişi bilgeligin deger gömüsünde oldugu gibi.
7-tutkululukla erk bütün insan davranışlarının kaynaklarıdır:tutkululuk istençli davranmayı,erk istenç dışı davranmayı saglar.
8-insan tanrı için yaratılmamışsa mutlulugu tanrıda bulmasının geregi nedir? insan tanrı için yaratılmışsa tanrıya karşı direnmenin anlamı nedir?
9-insan,kendi varlıgının özü olan usuna göre davranamıyor.
10-bir dinden çok uzaklara götürür gibi görünen bütün aykırılıklar,beni hızla gerçegi kavramaya itti.
11-ölümsüz varlık,bir kez varolandır.
12-tanrıyı duyan gönüldür,us degil;inanç tanrıyı gönülde duymadır,us'ta degil.
13-insanın büyüklügü kendi tutkusu içindedir.insan ondan olaganüstü bir düzen çıkarmayı bildi,ondan bir gerçeklik görünümü yaptı.
14-nesnelerin türlü türlü nitelikleri,tinin de türlü türlü egilimleri vardır.
15-kişi yaradılışından dolayı inançlıdır,inançsızdır,utangaçtır,atılgandır...
BÖLÜM-12-
1-insan gençken iyi yargıda bulunamaz,yaşlanınca da öyle....
2-bir konuda yeterncedüşünmeyen,ona yüzeysel bakan kimse,o nesne karşısında şaşırır,yanılgıya düşer.
3-insan dogasında ilerle yoktur,sadece geliş-gidiş vardır.
4-her nesnenin özüne görüne araştırma yapmalı.
5-yanılmanın ana nedeni,duyularla us arasındaki savaştır.
6-ben şaşırtıcak ölçüde başka bir konuyu insanın gözü önüne sermek isterim.
7-sonsuzluga göre bir yokluk,yokluga göre bir bütün(evren),yoklukla bütün arasında bir orta.
8-nesnelerin başlangıcı ve sonu insan için özüne varılamaz bir gizem içinde ele geçmezcesine saklı.
9-yutuldugu sonsuzluk gibi içinden çıktıgı yokluguda görme gücünden yoksundur insan.
10-insan neyi bilirse onunla baglantı kurar.
11-bütün yargımız duygularımıza baglanışımızyüzünden geri götürülüyor.
12-şaşar kalırım çok kez yeryüzünde kimsenin kendi güçsüzlügü karşısında şaşmadıgını görünce.
13-düzensizlik içinde yaşayan kimseler,düzen içinde yaşayanlar için "dogadan ayrılmışlar",derler.
14-tanrının var olduguda,yok olduguda kavranılamaz.
15-ilkeler sezilir,denklemler çözümlenir,ayrı ayrı yollarda olmalarına karşın ikisininde bir kesinligi vardır.
BÖLÜM-13-
1-gerçeklik üstüne bir düşüncemiz yoktur bizim,öyle ki bütün duygularımız kuruntular içindedir.
2-kim bilir,içinde uyanık oldugumuzu sandıgımız yaşamın,öteki yarısının uyandıgımıza inandıgımız uyku türünden bir uyku olmadıgını?
3-gerçekligin apaçık belirtileri olmayaydı,karanlık nede büyük olurdu.
4-kendini begenmişlikle,tutku ile,aşırı istekle,güçsüzlükle,düşkünlükle,haksızlıkla dopdolu oldugunu bilmezse insan çok gözü görmez demektir.gene bunlardan kurtulmayı bilmeyen,aramayan bir insandan ne denli söz etmek gerekir?
5-tin bozuldugu gibi duygu da bozulur.tin de,duygu da davranışlarla biçimlenir: tin de,duygu da davranışlarla bozulur.işte böyle biçimlendirir yada bozar bizi iyi ve kötü davranışlar.
6-hepsinden önemlidir insanın dogruyu seçmeyi bilmesi,tinini biçimlendirmek ve bozmamak için.oysa insan daha önceden,tini biçimlendirmiş ve bozmamışsa bu seçimi iyi yapamaz.işte,bu çerçevenin dışına çıkan mutludur.
7-bütünle uyum saglayan,bir istenci olan üyeler mutluluk içindedir.
8-genelikle insan kendi buldugu nedenlerle,başkasının anlayış gücünden doganlardan,daha iyi inandırılır.
9-yetersiz anlayışa sahip kimseler,dogrulugu kendilerine bir kazanç sagladıgı için benimserler,bir de işlerine yarayacak durumda olmazsa kaldırıp atarlar onu bir kenara.
10-öyle kimseler vardır ki yanlız yalan olsun diye yalan söylerler boyuna.
11-bu çagda grçeklik karanlıga bogulmuş,yalan yayılmış olabildigince,sevmeyince varamaz gerçege insan.
12-içgüdü ile us: iki varlıgın belirtisi.
